Marleen hoorde al 17 jaar lang een stem voordat ze werd opgenomen. Tijdens een psychose waren er nog eens 12 stemmen bijgekomen die allemaal klonken als bekende kennissen en vrienden. Dit zorgde ervoor dat Marleen deze mensen uit de weg ging en zichzelf isoleerde. “Ik was in de greep van angst en isolatie.” Na de opname ging Marleen naar de stemmenpoli en leerde hier om te gaan met haar stemmen. Door nieuwe kennis en inzichten, het aanbrengen van meer structuur en training van de hersenen heeft Marleen binnen een jaar nog maar één stem over, en deze stem is ze zelf de baas. “Ik had nooit gedacht dat ik angstvrij zou kunnen zijn.”
Stemmen
“Het werd me teveel. Ik wachtte angstig af of twee mannen van de Kerk van de Heilige Configuratie bij mij zouden komen om mijn nek van mijn hoofd af te snijden om zodoende energie vrij te maken voor mijn herstel. Daarbij hoorde ik steeds de stem van een dierbaar persoon die helaas al geruime tijd was overleden. Ook werd ik in mijn hoofd uitgenodigd om in een toneelstuk te spelen waarin de oude Romeinen en Grieken Jezus bekritiseerden. En of dat allemaal niet genoeg was ervoer ik een spanningsband in mijn hoofd. Daar kon je aan trekken en alles wat er op stond – de wanen en stemmen- kon versneld worden afgespeeld. En door dat alles heen hoorde ik de stem van Angela. Daar was het ooit allemaal mee begonnen. Op die dag flipte ik volledig.”
Veilig
Marleen ging naar buiten omdat ze het binnen op de bank niet meer kon uithouden. “Alle deuren had ik open laten staan. Buiten voelde ik dat er aan mijn armen en jasmouwen werd getrokken. Mijn zoon kwam thuis in een leeg en onbeheerd huis. Toen ik weer thuiskwam zei ik tegen mijn zoon dat er iets heel groots stond te gebeuren en of hij de politie wilde bellen. Gelukkig deed hij dat. Na een half uur stonden er twee agenten bij mij voor de deur. Ik heb het verhaal verteld en werd meegenomen naar het bureau. Ik grijnsde breeduit want nu was ik veilig.”
In de kliniek
Marleen kwam terecht in de kliniek van Lentis in Winschoten. “Na twee weken kwam ik van de Open crisis, waar ik niet naar buiten mocht, naar de afdeling “Open Psychose” Daar ontdekte ik de activiteitentherapie en ging ik mee op wandelingen, zwemmen en dagjes uit naar een natuurgebied en naar het bos. Ook ontdekte ik een groot park. Na acht weken mocht ik weer naar huis. Dat was veel te vroeg voor mij. Gezien mijn fijne tijd in de kliniek vond ik dit jammer.”
Daar waren ze weer
Na verloop van tijd kwamen de stemmen weer terug. “Vooral Angela praatte tegen mij in mijn hoofd in het Engels over dat ik weer bij haar terug moest komen. Dan was ze heel boos en dan weer heel lief. Via het Fact-team kwam ik onder behandeling van een psycholoog in het UMCG. Mijn verwachting was dat ik van haar kon leren hoe ik die stemmen van repliek kon dienen. Zij maakte mij echter duidelijk dat die stemmen werden gevormd door twee taalgebieden in je hersenen. Mij werd aangeleerd om die stemmen niet meer bij name te noemen omdat er niemand was die precies van mij wist waar ik was en wat ik deed en wat ik dacht. Mijn angsten werden minder door deze uitleg. Van daaruit begon mijn volledige herstel. De andere stemmen verdwenen. Nu alleen de stem van Angela nog.”
Lijst bijhouden
“Ik hield de frequentie van de stem bij op een lijst. In het begin van mijn behandeling was dat minstens twintig maal op een dag. Ook mocht ik vertellen wat die stem met me deed. Werd ik daar boos van verdrietig of angstig of blij. Nu die angst voor haar weg was kon die stem geen beslag meer op me leggen. Dus ze kon niet meer aan de haal met mijn gevoel. Ik ging er niet meer op in. Daarnaast hield ik bij wat wel goed ging, en dat was verbazend veel.”
Herstelverhaal en dagbesteding
“Met veel tips en trucs leerde ik mijn leven weer op te pakken. Het schrijven van mijn herstelverhaal – aangeraden door de ervaringswerker – hielp mij daarbij. Nu alles op orde was en ik bijna geen stem meer hoorde begon ik mij eenzaam te voelen en mij te vervelen. De stemmen hielden me immers ook gezelschap en brachten me op ideeën. De tijd en ruimte die ik door mijn herstel bij heb gekregen ben ik opnieuw gaan invullen. Door regelmatige gesprekken met het Fact-team ben ik aan vrijwilligerswerk bij MamaMini en dagbesteding voor tekenen gekomen. Bovendien ga ik naar de diensten en kringavonden van de Vrije Baptisten Gemeente waar ik de relatie die er eens was tussen God en mij probeer te herstellen.”
Disclaimer: de ervaringsverhalen op deze site zijn van cliënten of oud-cliënten. Om privacyredenen maken we gebruik van gefingeerde namen en foto’s.